zondag 18 april 2010

Troost zoeken


Op Goede Vrijdag stond haar vader, verslagen, voor de deur, met het bericht: ze is overleden. In de lente van het leven. Nog geen 33 jaar jong. Hoe zo, Goede Vrijdag? Op de rouwkaart de woorden: Frederieke hield van natuurlijke bloemen.
In de dagen van Pasen keek ik, onderweg, voortdurend om me heen naar bloemen in de natuur. Naar bomen die in knop kwamen. Ik zocht naar dat waar Frederieke van hield en mee verbonden was. De kastanje, die bezig was haar handjes te openen om kaarsjes te maken. De magnolia die in de kerkentuin begon te bloeien. De beukenhagen nog vol dorre bladeren. We wilden het zelf doen: een boeketje natuur samenstellen. Voor haar. Als troost.
In die dagen keek ik ook uit naar smeerwortel. Bij kruidenvrouw Trudy van Diepen had ik voor het herstel van de gebroken enkel van mijn man, een potje smeerwortelzalf ge-kocht. Een klein potje. “Maar, je kunt het gemakkelijk zelf maken! Het recept staat in mijn boekje” zei Trudy. Dus zochten mijn ogen de bermen af naar smeerwortel. En toen ik de eerste ontwaarde, begreep ik, dat die zich niet zomaar, met wortel en al, liet oog-sten. Màg dat eigenlijk wel, een plant met wortel en al uitspitten van de bermkant? Ik vond het spannend om te doen, om met een schop en een plastic zak op weg te gaan en de klus te klaren. Ik had al een plek gevonden met veel smeerwortel. Ik wachtte tot het ging schemeren. Bij het graafwerk verbaasde ik mij, hoe diep de penwortel zich in de grond had geboord, en hoe bijzonder het wortelstelsel zich had vertakt. Het was al gauw genoeg. Ik kon aan het werk met de zalf: mengen, verwarmen, au bain marie, en wachten. Zo blij ben ik dan, met deze ontdekkingen, met dat je dit zelf kan vinden, kan opdiepen uit het donker van de aarde. Dat het er zomaar is. Dat je het zelf kunt maken.
Zalf is het symbool van de heilige Geest. Op weg naar Pinksteren deel ik nu mijn smeerwortelzalf. Om de wonden en kneuzingen te verzorgen en te helen.
Door de warmte van de lentezon bloeit alles open. Het is een pracht, de bloesems in de fruittuinen. Maar we weten ook van de pijn, van nachtvorst. En dat je soms niets kan doen….