dinsdag 18 oktober 2011

Daar komt de bruid


Mijn zoon gaat trouwen. Het paar komt langs om te overleggen. “En dan wil ik aan de arm van mijn vader binnenkomen”, zegt de bruid. Ik val haar in de rede en vraag verontrust: “Hoe dat, aan de arm van je vader? En dan ga je verder aan de arm van je man?” Ik zie het als een traditioneel symbool dat de vrouw van de man was. Eerst van haar vader, daarna van haar echtgenoot en tenslotte van haar zoon. Maar zo zijn wij (ben ik) toch niet getrouwd!
Op een creatieve wijze wil het paar vorm geven aan hun trouwdag. Hij bedacht in de lente om haar te vragen, op een plek in de bossen rond Arnhem, romantisch bij een bruggetje. Lichtjes moesten erbij, en knielen. De volgende morgen stuurde hij mij een ontroerend sms-je: “Ze heeft ja gezegd”. Deze week vieren zij hun feest met ouders, familie en vrienden. Op eigen wijze geven zij elkaar het “jawoord”. Er is geen ambtelijke babs. Het officiële is voor hen een formaliteit. Aan de ouders is gevraagd iets persoonlijks te zeggen over het huwelijk, hoe wij dat gelovig beleven en er maatschappelijk in staan.
Wij stonden er anders in, waren minder romantisch, gingen in mooie bloemetjesjurk en net pak eerst naar het gemeentehuis. Daarna schreden wij samen de kerk binnen. De dominee had bij de voorbereiding gezegd: “Het is belangrijk dat je ervoor staat, voor wat je elkaar belooft.” We knielden dus niet. We stonden daar fier, met opgeheven hoofd. Onze ouders waren getuigen. Daarna was het feest.
Het jonge paar zoekt, net als wij, naar echtheid. Het begint bij de kringen van mensen die er toe doen, bij de liefde en vriendschap die je omringt. Als wederzijdse ouders geloven wij, dat de liefde van God gegeven is, en dat wij er zijn voor elkaar en betrokken op anderen, op hoop van zegen. Het geschenk van de bijbel daarbij is méér dan een symbool. Dat zullen we hen meegeven. En zij zullen samen met eigen woorden en gebaren spreken van liefde en trouw.
Aan creativiteit en kritische zin ontbreekt het niet. Wat eerst was, kan ook anders. De bruid mailde dat zij de feestzaal wil binnenkomen, omringd door moeders en zussen. Zij belooft wat, deze vrouw!