vrijdag 26 juli 2013

Geboren: Willem Dirk van Erk



Willem Dirk, zoon van Berend Jan van Middendorp en Aafke van Erk  werd geboren op woensdag 24 juli 2013 in het Rijnstate Ziekenhuis in Arnhem.

Op 24 juli ’s morgens om 11.30 uur belde Berend mij: De vliezen zijn gebroken, de vroedvrouw is gewaarschuwd. Je hoort nog wel. Ze zouden voor de bevalling naar het ziekenhuis gaan. Om 18.30 uur was hij er, 9 pond sterk. Alles goed. Geboren op de verjaardag van mijn moeder: Dirkje Sonneveld-van der Lelij (24 juli 1921 – 1 mei 2012). De boreling kreeg daarom niet alleen de naam van beide grootvaders, Willem, maar ook nog de naam van zijn overgrootmoeder: Dirk. Willem Dirk. 
De volgende dag maakten we ons op om van Den Helder naar Arnhem te gaan. ’s Morgens belde vader Berend en meldde: Moeder en kind moeten de hele dag in het ziekenhuis blijven. Willem is een zware jongen. Daarom willen ze hem op diabetes testen. Dat duurt 24 uur. Om 15.00 uur is het bezoekuur.
We wilden eerder komen. We hadden een klimroos voor hen gekocht. Die zouden we alvast bij hun huis kunnen planten. Vader Berend zal er ook wel zijn. We stappen in de trein en zullen om 12.30 uur in Arnhem aankomen. We sturen een sms'je: Komen we straks naar je huis, of naar het ziekenhuis?  Berend antwoordt: Kom maar naar huis. Om 11.38 uur een nieuw bericht: Nee, kom maar naar het ziekenhuis. We kunnen wel wat pastorale hulp gebruiken…  Om 12.12 uur: rectificatie: kom maar naar ons huis, dan ben ik daar ook,  groet. Om 12.27 uur: Of drink eerst nog een kopje koffie, ik ben iets later….  Om 12.40 uur: hebben jullie al geluncht?
We gaan op de stoep bij hun huis zitten, en brengen de overbuurvrouw op de hoogte van het goede nieuws. Het duurt. Berend belt: Kom toch maar naar het ziekenhuis. Het gaat duren. Ze kunnen in zijn lies de slagader niet vinden. Dat moet onderzocht.
We installeren ons met klimroos in de hal bij de kraamafdeling. De roos ruikt lekker en trekt alle aandacht. Wij wachten, we lezen wat. Het is nog geen bezoekuur. Moeder moet rusten. Natuurlijk. En de vader? Van hem komt er geen bericht meer. Om 14.30 uur ga ik op onderzoek uit. Vragen. We vinden hen: vader Berend, vertederend kijkend en zorgzaam wakend bij zijn zoon, die tevreden ligt te slapen in een ziekenhuisbakje. Muts op, sokken aan. Het is tropisch warm.
Om 15.00 uur wordt het gezellig rond het bed van moeder Aafke, met ook haar ouders en een vriendin. De fotosessies beginnen. Het voeden, poepen en plassen, en het luieren was al begonnen en krijgt een vervolg. Ook de controles: Heeft hij geplast? Heb je gekeken naar het blauwe stripje in de luier? Was dat verkleurd? En  moeder, drink je wel genoeg? Je moet minstens twee liter drinken! En nu het zo warm is, meer! Om 16.00 uur komt er iemand langs met meet-apparatuur om een hartfilmpje te  maken. Er was een ruis gehoord. De man praat: Het moet in de gaten gehouden worden. Het opplakken doet geen zeer. Het afhalen straks wel een beetje. O, hij is nog niet gewassen. Dan is zijn huidje nog wel vet. Dan zal het wel meevallen. Willen jullie er geen foto van maken? Maar niemand maakt er een foto van.      
Rijnstate Ziekenhuis Arnhem: ze testen en testen, vinden, vinden niet, vinden toch wel. Artsen wel/niet in opleiding komen en gaan met mededelingen over de uitslagen, en laten hen aan het eind van de middag met een brede glimlach gaan: alles is goed! Alsof zij zelf het kind nu goed in elkaar hebben gezet.
Willem Dirk, dat hij mag worden wie hij is.
Het is begonnen, ook voor Aafke en Berend, het ouder zijn, de zorg.

Grootmoeder Ineke van Middendorp-Sonneveld
Den Helder